(Eddy Marnay / Christian Loigerot, Thierry Geoffroy)
Et puis un jour on s’aime
Dan suatu hari kita saling mencintai
Et c’est un autre monde
Dan itu dunia lain
Le décor est le même
DÃ © cor adalah sama
Mais on ne voit plus d’ombre
Tapi kita tidak melihat bayangan lagi
Et puis un jour on chante
Dan suatu hari kita bernyanyi
Bien plus fort que jamais
Jauh lebih kuat dari sebelumnya
À faire pleurer les anges
& Agrave; membuat para malaikat menangis
À calmer les forêts
& Agrave; menenangkan hutan
On a des cathédrales
Kami memiliki katedral
Dans le creux de la main
Di telapak tanganmu
On ramasse une étoile
Kami mengambil linen
On l’offre à son voisin
Ini ditawarkan & agrave; tetangganya
On voit des champs de fleurs
Kami melihat ladang bunga
S’ouvrir avec les mots qu’on prononce
Buka dengan kata-kata yang diucapkan
(And then one day we love each other
(Dan kemudian suatu hari kita saling mencintai
And it’s another world
Dan itu dunia lain
The scenery is the same
Pemandangannya sama
But we no longer see shadows
Tapi kita tidak lagi melihat bayangan
And then one day we sing
Dan kemudian suatu hari kita bernyanyi
Much louder than before
Jauh lebih keras dari sebelumnya
Enough to make angels cry
Cukup membuat malaikat menangis
Enough to calm down the forests
Cukup untuk menenangkan hutan
We have cathedrals
Kami memiliki katedral
In the palms of our hands
Di telapak tangan kita
We grab a star
Kami ambil bintang
We offer it to our neighbour
Kami menawarkannya kepada tetangga kita
We see fields of flowers
Kita melihat bidang bunga
Open with words we say)
Terbuka dengan kata-kata yang kita katakan)
Et puis un jour on marche
Dan suatu hari kita berjalan
En regardant plus haut
Melihat lebih tinggi
Le ciel devient plus large
Langit menjadi lebih lebar
Et le soleil plus chaud
Dan matahari lebih hangat
On aperçoit les autres
Kita melihat orang lain
Qu’on n’avait jamais vus
Itu belum pernah kami lihat
Leur histoire est la nôtre
Cerita mereka adalah n?
On ne le savait plus
Kami tidak mengetahuinya lagi
Les jours sont magnifiques
Hari-hari indah
Le temps n’a pas de fin
Waktu tidak ada habisnya
On sait que Dieu existe
Kita tahu bahwa Tuhan itu ada
On le découvre enfin
Kami akhirnya menemukannya
(And then one day we walk
(Dan suatu hari kita berjalan
Looking higher
Melihat lebih tinggi
The sky becomes larger
Langit menjadi lebih besar
And the sun hotter
Dan matahari semakin panas
We see the others
Kita melihat yang lain
We never saw before
Kami tidak pernah melihat sebelumnya
Their story is ours
Cerita mereka adalah milik kita
We no longer knew
Kami tidak lagi tahu
The days are wonderful
Hari-hari indah
Time has no end
Waktu tidak ada habisnya
We know that God exists
Kita tahu bahwa Tuhan itu ada
We finally discover it)
Kami akhirnya menemukannya)
Alors… on est bien
Jadi … kita baik
Alors… on est bien
Jadi … kita baik
(Then… we feel good
(Lalu … kita merasa baik
Then… we feel good)
Lalu … kita merasa baik)