Iemand zei, “dit adalah Annabel
Ze moet nog naar het station
Ze moet nog naar het station
Neem jij je wagen, dan haalt ze het wel”
Neem jij je wagen, dan haalt ze het wel “
Ik zei, “dat is goed en reed zo stom als ik kon”
Ik zei, “dat yang go en en reed zo stom als ik kon”
We kwamen aan bij een leeg perron
Kami kwamen aan bij een leeg perron
En ik zei, “het zit je niet mee”
En ik zei, “het zit je niet mee”
Heel in de verte ging de laatste wagon
Tumit di gerobak ging de laatste
En Annabel zei, “ok;, ik ga met je mee'”
En Annabel zei, “ok ;, ik ga ketemu je mee ‘”
En later lagen we samen, zoals dat heet
En nanti lagen kita samen, zoals yang heet
Een beetje moe maar voldaan
Een beetje moe maar voldaan
Er kwam al licht door de ramen
Er kwam al licht pintu de ramen
En ze zei, “geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan”
En ze zei, “geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan”
Ik zei alleen nog, “tot ziens, Annabel”
Ik zei alleen nog, “tot ziens, Annabel”
En ik dacht, “die zie ik nooit meer terug”
En ik dacht, “mati zie ik nooit meer terug”
Ik dacht, “ik draai me om en slaap nog even door”
Ik dacht, “ik draai saya om en slaap nog bahkan pintu”
Maar twee uur later was ik nog wakker
Maar twee uur nanti adalah ik nog wakker
Lag stil op m'n rug
Lag stil op m’n rug
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, dia tahu apa kabar, Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, dia tahu apa kabar, Annabel
Zo bleef ik twee dagen liggen in bed
Zo bleef ik twee dagen liggen di tempat tidur
Ik was totaal van de kaart
Ik adalah totaal van de kaart
Toen stond ik op, ik moest niet denken maar doen
Toen stond ik op, ik moest niet denken maar doen
Want zonder haar was ik geen stuiver meer waard
Ingin haonder haar adalah ik geen stuiver meer waard
Ik liep de stad door op zoek naar een glimp
Ik liep de stad pintu op zoek naar een sekilas
En ik dacht, “ik zie haar nooit meer terug”
En ik dacht, “ik zie haar nooit meer terug”
Ik ging zelfs hardop praten in mezelf
Ik ging zelfs hardop dipangkas di mezelf
En iemand zei, “je stond uren met je handen op de leuning van de brug”
En iemand zei, “je stond uren bertemu je handen op de leuning van de brug”
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, dia tahu apa kabar, Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, dia tahu apa kabar, Annabel
Toen, op een avond, zag ik haar weer
Toen, op een avond, zag ik haar weer
Ze stapte net op de tram
Ze stapte net op de tram
Ze was nog mooier dan de vorige keer
Ze lebih tua dari pada yang lebih tajam
Ik riep haar naam en trapte hard op m'n rem
Ik riep haar naam en trapte hard op m’n rem
Ik sprong de auto uit en greep haar vast
Ik sprong de auto uit en greep haar luas
Ze stond stil en keek om
Ze stond stil en keek om
Ze keek me aan, maar was nauwelijks verrast
Ze keek saya aan, maar adalah nauwelijks verrast
En ik zei, “hwaar moet je naar toe”
En ik zei, “hwaar moet je naar toe”
Ze zei, “naar het station”
Ze zei, “naar het station”
Ik bracht haar weg, ze kocht een kaartje Parijs
Ik bracht haar weg, ze kocht een kaartje Parijs
En ik zei, “en nog n erbij”
En ik zei, “en nog n erbij”
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
En Annabel keek even opzij
En Annabel bahkan ke opzij
Ik zei, “ik heb je gevonden vandaag en ik laat je nooit meer alleen”
Ik zei, “ik heba je gevonden vandaag en ik laat je nooit meer alleen”
Al reis je door naar Barcelona of Praag
Al reis je pintu naar Barcelona dari Praag
Al reis je door naar het eind va
Al reis je pintu naar het eind va